De Nijmeegse geschiedenis levend houden
Bregje (37) en Rob Jaspers (68) willen het bombardement op Nijmegen blijven herdenken. Ze maakten een routeboekje en markeerden de brandgrens in het Nijmeegse centrum. “Oorlog doorkruist hoop en dromen.”
Eén minuut, langer duurde het niet. Het bombardement op Nijmegen, op carnavalsdinsdag 22 februari 1944 om 13.28 uur, vaagde een groot deel van het centrum weg. Bijna 800 doden en duizenden gewonden door bommen die uit Amerikaanse vliegtuigen vielen. Een mislukte missie van de geallieerden. Een grote tragedie voor de stad.
Voormalig Gelderlander-journalist Rob Jaspers raakte door zijn werk geïnteresseerd in het bombardement op zijn stad. “Het heeft bepaald hoe Nijmegen eruitziet. Maar er is lange tijd weinig over verteld, het bombardement werd weggestopt. Veel mensen in Nijmegen kennen deze geschiedenis niet of nauwelijks.”
Dat verbaasde Rob enorm en het maakte zijn fascinatie nog groter. Ook zijn dochter Bregje raakte geïnteresseerd in de Nijmeegse geschiedenis. “Ik ben grafi sch ontwerper en mocht in 2014 de expositie ‘Bommen op burgers’ vormgeven. Ik hoorde zoveel indrukwekkende verhalen over het bombardement, daar wilde ik wat mee doen.”
Rob en Bregje besloten samen een boekje te maken, met verhalen langs de brandgrens waar de bommen de stad verwoestten. Bregje kwam op het idee om herdenkingsplaatjes langs de brandgrens te plaatsen, met de namen van de slachtoff ers. Die zijn nu overal in de stad te zien.
Inmiddels organiseren zij ook vrijwillig jaarlijks een herdenking aan de vooravond van 22 februari. “Je wilt ook jonge mensen betrekken en de geschiedenis levend houden. Hoe doe je dat op een goede manier? Rob en ik hebben het daar veel over en soms botsen we”, vertelt Bregje. “We vragen vooral aandacht voor de hoop en de dromen die mensen hebben of hadden. De avond van 21 februari 1944 hadden mensen nog volop plannen voor hun toekomst. En de dag erna was alles anders.” Rob: “Het is een mooie manier om het bombardement te herdenken. Het zorgt ervoor dat je niet alleen stilstaat bij toen, maar ook bij het nu.”